ماده یازده قانون مدنی و شرح آن

شرح ماده یازده قانون مدنی

1. مال به چیزی اطلاق می شود که مفید بوده و قابل تملک و اختصاص یافتن به شخص یا ملت معین باشد
2. داشتن مالک خاص شرط مال محسوب شدن نیست بلکه کافی است که آن شی مفید بوده و قابلیت تملک و اختصاص یافتن به شخص یا ملت معین را داشته باشد.
3. لفظ «مال» هم اشیاء مادی را در بر می گیرد و هم حقوقی که دارای ارزش اقتصادی است مثل حق سرقفلی یا خط تلفن.
4. اگر مالی در رابطه دو طرف قرارداد ارزش مالی داشته باشد و انگیزه معامله عقلایی و مشروع باشد. قرارداد صحیح است ولو این که عرف بازار برای آن شیء ارزشی قائل نباشد.
5. اندک بودن ،مال دلیلی بر مالیت نداشتن آن مال نیست.