حبس یا وقف؟

حبس : حالتی است که فرد در آن قرار میگیرد.

واژه حبس در دو معنا استعمال شده است: اول اباحه مجانی منافع برای جهتی یا شخصی معین و یا عنوانی از عناوین. ودوم به معنای زندانی کردن آمده است.

✅حبس به معنای نخست در اصطلاح فقه عبارت است از این‌که فردی، عینی معین از ملک خود را برای جهتی معین از جهات خیر، مانند حبس مَرکب برای انتقال حاجیان به مکه، یا عنوانی از عناوین، مانند حبس ملکی برای فقرا یا علما و یا برای شخصی معین، حبس کند؛ بدین‌گونه که منافع آن – برای همیشه یا مدّتی معین – در آن جهت یا برای آن عنوان یا شخص صرف گردد.

✳️۱.۲ – تفاوت حبس با وقف:
در وقف بنابر مشهور عین از ملک خارج می شود و یا بنابر قول مقابل مشهور موجب ممنوعیت مالک از همه تصرفات می گردد. هرچند از ملک خارج نمی‌شود اما در حبس عین در ملک مالک می ماند و وی از از تصرفات غیر مزاحم با استیفای منفعت ممنوع نمی گردد از این رو فروختم عین حبس شده جایز است .
در وقف دائم بودن شرط صحت آن است اما حبس ب صورت موقت نیز صحیح است. ✅

حبس بر دو گونه است

⬅️ ۱.جهتی از جهات خیر
⬅️۲.حبس بر شخص معین عنوان عام مانند :فقرا

آیا حبس مطلقا عقد است یا حبس بر شخص عقد است ؟حبس بر جهت خیر ٫عقد نیست بلکه ایقاع است در نتیجه نیازی ب قبول ناظر یا حاکم نیست

ایقاع :ایقاع نوعی عمل حقوقی است که فقط با اراده یک نفر انجام می‌شود و برخلاف عقد یا قرارداد به توافق دو یا چند اراده نیاز ندارد. هرچند ممکن است با اراده دیگری از میان برود.

حبس بر شخص : این نوع حبس یا مطلق است یا محدود ب مدتی معین هرچند مدت حیات یکی از حبس کننده یا کسی که برای حبس شده باشد .

در فرض اول : با مرگ حبس کننده مال حبس شده ب عنوان میراث ب ورثه او منتقل می شود لیکن در اینکه در این صورت حبس تا مرگ حبس کننده لازم است و او حق بر هم زدن و رجوع ب مال را ندارد و یا جایز است هروقت میتواند رجوع کند اختلاف نظر وجود دارد …

فرض دوم : حبس تا پایان مدت لازم است و پس از آن ب حبس کننده یا وارث او باز میگردد ‌.