حصول مالکیت به محض وقوع عقد

عقود از جهات مختلف به انواع مختلفی تقسیم می شود. از جهت ارکان عقد، عقود به رضایی و تشریفاتی و عینی تقسیم می شود. اصولاً (در عقود رضایی از جمله بیع) به محض وقوع عقد بیع طرفین، بدون هیچ تشریفاتی، انتقال مالکیت صورت می گیرد و اینکه یکی از طرفین یا هر دو طرف؛ موضوعِ معامله را تحویل دیگری نداده باشند، خللی به وقوع عقد وارد نمی کند.
این موضوع بار و اهمیت حقوقی زیادی دارد. به عنوان مثال اگر شخصی که مال را فروخته است بعد از وقوع بیع، حتی قبل از تسلیم مال موضوع معامله را به دیگری منتقل کرد، می توان از وی تحت عنوان انتقال مال غیر شکایت کرد چراکه بعد از وقوع عقد، مالکیت برای خریدار محقق شده است.
در عقود عینی و تشریفاتی علاوه بر دو اراده (اراده های طرفین معامله) برای وقوع عقد موارد دیگری نیز، نیاز است که توضیحات آنها در مطالب آینده خواهد آمد.