آیا شهادت کذب در دادسرا دارای مجازات است؟

در شرایط فعلی و با قانون کنونی کشور در مورد امکان مجازات کردن کسی که در دادسرا مرتکب شهادت کذب و دروغ شده، اختلاف وجود دارد.

برخی از قضات به ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۷۵ که بیان داشته : «هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا به ۲۵.۰۰۰.۰۰۰ تا ۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد».‌‌‍ استناد می‌کنند و می‌گویند منظور از دادگاه به معنای اعم آن یعنی مرجع رسیدگی به تظلمات می باشد که هم شامل دادسرا و هم شامل دادگاه می باشد؛ وقتی دادسرا وظیفه اخذ شهادت شهود را بر مبنای قانون دارد و می بایست شرایط شاهد در ماده ۱۷۷ از قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ را احراز کند، قطعا شهادت کذب در این مرحله نیز مشمول ماده ۶۵۰ از قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ می گردد. مضافاً اینکه در زمان جرم انگاری شهادت کذب در سال ۱۳۷۵، دادسرا در سیستم قضایی ایران وجود نداشته است و عدم اشاره به دادسرا می تواند ناشی از عدم وجود دادسرا در ان مقطع زمانی باشد اما در مقابل عده ای دیگر از قضات با رد این نظر و با استناد به اصل قانونی بودن جرم و مجازات و اصل برائت و اصل تفکیک قوا و تفسیر مضیق قوانین کیفری و عدم توسع و قیاس در آن، معتقدند قانونگذار شهادت کذب را با قید اینکه “در دادگاه” باشد قابل مجازات دانسته است، لذا توسعه عنوان مجرمانه به موضوعی که قانونگذار آن را جرم ندانسته برخلاف اصل برائت و سایر اصول فوق الذکر است و باوجود اصلاحیه های مکرر قانون مجازات تا کنون این بخش از ماده ۶۵۰ تغییری نکرده است بعبارت دیگر اگر نظر قانونگذار بر جرم انگاری شهادت کذب در دادسرا بود می‌توانست با اصلاح و اضافه کردن کلمه دادسرا به ماده فوق، این مورد را هم جرم انگاری کند